SŁOWO NA NIEDZIELĘ

UWAŻAJCIE, CZUWAJCIE…
Człowiek, skalany pierworodną winą, tak łatwo słucha ludzi, także tych, których zaślepił duch tego świata. Tymczasem potrzeba słuchać bardziej Boga niż ludzi (zob. Dz 5,29). Duch tego świata ma jeden cel: przytępić wewnętrzny słuch człowieka, odwrócić jego spojrzenie od Boga. U progu Adwentu potrzeba na nowo usłyszeć sercem wezwanie do czuwania. Skoro Bóg mówi: „Uważajcie, czuwajcie” (zob. Mk 13,33), są to święte słowa, niezwykle aktualne, wzywające do bycia gotowym na przyjście Jezusa.
Serca ociężałe, które nie słyszą Boga, nie uważają, nie czuwają, pozostają zamknięte na Jego głos, łatwo staną celem ataków Złego. Dramat odejścia od Boga i Jego dróg ma swoją przyczynę w braku dawania posłuchu słowom Najwyższego. Człowiek, który obojętnieje na słowo Boga i traci więź z Nim, zdobędzie natychmiastowe zainteresowanie u przeciwnika zbawienia. Stanie się dla niego celem łatwym do zdobycia.
Ewangeliczne czuwanie to wsłuchiwanie się w słowo Boga i odpowiadanie na nie. To przyzwolenie, aby to słowo czyniło serce człowieka wrażliwym, zdolnym odczytywać znaki czasu, gotowym trwać w nieustannej więzi ze swoim Bogiem – podtrzymywanej wierną modlitwą i życiem sakramentalnym.
Brak czujności i brak wewnętrznego czuwania, czyli gotowości do spotykania się z Bogiem – żywym, prawdziwym, brak czerpania ze źródła łaski – Najświętszej Eucharystii, osłabia wiarę, stając się przyczyną jej zaniku. Człowiek o wątłej wierze nie przeciwstawi się diabłu. Nie przeciwstawi się duchowi tego świata, tak różnemu od świata Ewangelii. Pójdzie za głosem odwodzącym go od drogi wiecznego zbawienia.
Uważaj i słuchaj Boga. Bierz do serca Jego słowa. Przechowuj je w swoim wnętrzu. Żywe i skuteczne oddziałują na tego, kto wytęża uwagę, aby słyszeć Stworzyciela. Postawa czuwania, czyli gotowość do nasłuchiwania, co mówi Bóg, to zarazem zgoda, aby ziarna Jego słowa wydawały w człowieku owoc nawrócenia.
Nie wiesz, kiedy przyjdzie powtórnie Syn Boży i kiedy nastąpi koniec tego świata. Ale jedno jest pewne: masz czuwać. Nie wolno uczniowi Pana lekceważyć słów Mistrza. Adwent jest czasem wzmożonego czuwania i łaski nawrócenia. Nie trać więc czasu na to, co nie zbliża cię do Pana i nie prowadzi do Niego. Słuchaj Jego słów i czyń, do czego On cię dziś wzywa. Wzywa cię do czujności i czuwania, aby diabeł nie oszukał cię i nie ograbił z tego, co najcenniejsze. Masz żyć jak syn królestwa Boga, w oczekiwaniu na przyjście Jezusa w chwale, w każdym czasie gotowy na spotkanie z Nim.

s. Bożena Maria Hanusiak pust.