SŁOWO NA NIEDZIELĘ

JEŚLI MNIE KTO MIŁUJE…
Miłość do Boga – będąca odpowiedzią ludzkiego serca na Jego miłość, jest gwarantem prawdziwego szczęścia. Ta miłość wypływa z wolności, którą w Bogu odzyskuje człowiek. Pociągany i zarazem oświecany łaską, odpowiada darem na dar nieskończenie większy, bezwarunkowy, wieczny – na miłość swego Stworzyciela. Ta miłość wyzwala go z pęt zła, leczy rany po grzechu, przywraca utracone piękno.
Zachowywanie nauki Jezusa jest znakiem miłowania Go. Nawet wtedy, gdy ludzkiego serca nie rozpala uczucie miłości do Boga, jeśli pozostaje wierny przykazaniom, daje świadectwo, że kocha swego Pana. Stawia Go ponad ziemskie korzyści, z miłości do Niego przezwycięża pożądliwości oczu, ciała i skłonność do pychy – będące dziedzictwem pierworodnej winy.
Pan w swoim niezgłębionym miłosierdziu pociąga ludzkie serce na drogę prawdy, aby nią oświecane, znalazło w niej upodobanie i porzuciło fałsz władcy tego świata. To Bóg uzdrawia z wewnętrznej ślepoty, pozwalając przejrzeć i wybrać to, co uszczęśliwia na wieki.
Człowiek zaślepiony grzechem, dopóki nie ujrzy światła prawdy, nie jest zdolny porzucić drogi, która nie prowadzi do szczęścia. Nie rozumie potrzeby zachowywania życiodajnych przykazań i nauki pełnej wymagań, która zapewnia życie wieczne. Myśli bowiem wyłącznie w kategoriach doczesności. Ustala prawa i granice, które go nie uszczęśliwią, bo za nimi stoi władca tego świata, książę ciemności.
W zalążku każdy człowiek, będący stworzeniem Boga, ma w sobie dobro i miłość. Jednak do takiej miłości, jakiej nauczył i żąda Jezus, zdolny jest człowiek, który wszczepiony w Niego przez chrzest, współpracuje z łaską. Przemieniany słowem prawdy, żyje nim. Tak staje się mieszkaniem Boga. Zachowuje Jego słowa, które są w nim zarazem siłą do postępowania według wymagań stawianych przez Chrystusową miłość.
Jezus wybrał cię i dał ci poznać swoje imię, abyś należał na wieki do szczęśliwych. Wciąż przyciąga cię do siebie więzami miłości. Oświeca cię światłem prawdy, bo tylko ta zapewni ci życie w jego królestwie. Złudzenia, którymi żyje świat, przeminą. Prawda, przykazania dane ci przez Boga, przestrzegane przez ciebie, zapewnią ci nie tylko błogosławieństwo na ziemi – pośród utrapień – ale życie na wieki.
Jeśli z miłości do Boga będziesz zachowywał przykazania, osiągniesz wieczne, nieprzemijające dobra. Nawet jeśli zniszczeje twoje ciało, twój duch piękny Bogiem w Nim żył będzie bez końca. Wskrzeszone też zostanie twoje ciało. Tam, w wiecznych przybytkach, przygotowanych dla ciebie, będziesz cieszył się pełnią miłości, pełnią radości, która trwać będzie bez końca.

s. Bożena Maria Hanusiak pust.