SŁOWO NA NIEDZIELĘ

ILE RAZY PRZEBACZYĆ
Bóg najpełniej okazuje swoją potęgę w przebaczającej miłości, którą gotów jest obdarowywać największego nawet grzesznika. Przed nikim nie zamyka swego miłosiernego Serca, lecz do końca poszukuje drogi do ludzkiego serca, pragnąc okazać miłosierdzie. Czyni to wpierw, zanim Go o to człowiek poprosi. Wystawia swoją miłość na zranienie, odrzucenie, bo taka jest natura Boskiej miłości – chce się dawać, pomimo że obdarowywany nią może okazać Mu wzgardę…
Bóg nigdy nie wypomina człowiekowi, ile razy okazał mu miłosierdzie. Lituje się nad jego biedą i skłonny jest zawsze mu przebaczać. Skreśla długi, odsuwa od nas nasze winy – tak daleko, jak wschód od zachodu (por. Ps 103,12). Nie postępuje z nami tak, jak my często postępujemy z drugim człowiekiem.
Jezus, zapytany przez Piotra, ile razy ma przebaczać, odpowiedział, że nie siedem razy, lecz siedemdziesiąt siedem… (por. Mt 18,22). Oznaczało to, że zawsze… Ta gotowość do ciągłego przebaczania ma być cechą uczniów Mistrza z Nazaretu. Bez upodobnienia do Niego w gotowości do darowania zła bliźnim nie będą otwarci na Jego łaskę. Staną się więźniami ducha ciemności.
Bóg, który każdemu z nas darował wszystkie występki (zob. Kol 2,13), wychowuje nas do dojrzałej miłości. Ta zaś jest ciągłym przekraczaniem siebie, gotowością do przezwyciężania zła – dobrem. Dla chrześcijanina wezwanie do przebaczenia nie jest zbyt wysoką poprzeczką. Sam Jezus uzdalnia pragnących iść za Nim do przebaczającej miłości. Jego miłosierna miłość leczy ludzkie serce, czyniąc je zdolnym do okazywania miłosierdzia największym nawet wrogom.
Nie zwlekaj z przebaczeniem. Nie odkładaj na jutro darowania win temu, kto wobec ciebie zawinił, abyś nie został wydany katom, jak człowiek z przypowieści Jezusa, który nie był skłonny darować winowajcy nieporównywalnie mniejszego długu od darowanego mu przez króla (zob. Mt 18,23-34).
Przebaczaj, bo twój Pan skreślił cały twój dług i czyni to wciąż, ilekroć go w swojej biedzie zaciągasz… Daruje ci każde zło, wpierw zanim poprosisz Go o przebaczenie. Kto nie upodobni się do Niego w okazywaniu miłosiernej miłości bliźnim, a często i sobie, nie będzie gotowy przebywać z Nim przez wieczność. Jak odda dług, będąc wydany w ręce katów?
Nie odkładaj przebaczenia na jutro, bo nie wiesz, czy dzisiejszy dzień nie jest twoim ostatnim dniem na ziemi. Apostoł uczy: „Niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce” (Ef 4,26). Nie przechowuj urazów. Każdego dnia wolą przebacz każde zło, zanim udasz się na spoczynek. A jeśli trudno jest ci wybaczyć, proś miłosiernego Boga o łaskę przebaczenia. On daje miłość większą od zła, którym zranione zostało ludzkie serce.

s. Bożena Maria Hanusiak pust.