SŁOWO NA NIEDZIELĘ

UJRZAŁ LEŻĄCE PŁÓTNA ORAZ CHUSTĘ
Leżące w grobie płótna, którymi owinięte było ciało Pana, złożone do grobu, a także chusta, którą nakryta była Jego twarz (por. J 20,5-7), to niemi świadkowie zwycięstwa życia nad śmiercią. Ujrzeli je uczniowie Jezusa – Piotr i Jan, którzy po dniach dramatu Jego męki i śmierci, przybiegli do grobu, po tym, jak usłyszeli z ust Marii Magdaleny, że zabrano Pana. Płótna i chusta były znakiem, że Pana nie zabrano… Przeniknął On materię, a także skalne mury grobu, powstając z martwych.
Uczniowie jeszcze wewnętrznie przytłoczeni tym, co miało miejsce na Golgocie, jakby zatracili w sobie zmysł wiary w to, na co przygotowywał ich Mistrz. Jednak widok owych niemych świadków, pozostających w pustym grobie, poruszył serce Jana. Ten niewinny uczeń, tak bardzo umiłowany przez Jezusa, jako pierwszy uwierzył w Jego zmartwychwstanie (J 20,8).
To apostołowie stać się mieli żywymi świadkami zmartwychwstania, aby nieść Dobrą Nowinę o Miłości, która pokonała zło. Ich świadectwo, przekazywane z pokolenia na pokolenie, trwa do dziś, rodząc nowych świadków wiary w Jezusa – dla nas umęczonego i zmartwychwstałego.
Świadectwo Marii Magdaleny o pustym grobie, świadectwo uczniów, którzy ujrzeli leżące płótna oraz chustę przemawia także dzisiaj… Ten, który dla nas stał się człowiekiem, chce ożywiać i odnawiać naszą wiarę. Ona jest mocą człowieka. Kto wierzy, wytrwa na drodze Bożej i zdobędzie życie wieczne. Nie pokona go zło tego świata. W Chrystusie znajdzie siłę do jego przezwyciężania.
Dziękuj za świadków zmartwychwstania Chrystusa. Dziękuj za łaskę wiary w Tego, który odniósł zwycięstwo nad ciemnością, grzechem, słabością, każdą biedą…. Błogosław Go za to, że usłyszałeś i przyjąłeś Dobrą Nowinę o Nim.
Wejdź do pustego grobu, jak pierwsi świadkowie i chwal Pana za to, co uczynił. On rozraduje twoje serce głęboką radością. Uwierzysz, że dla Niego nie ma rzeczy niemożliwych. On chce i w twoim życiu okazywać potęgę swojej prawicy. Chce czynić cię świadkiem swego zmartwychwstania.
Ludzie Wielkiej Nocy to nie ci, których omijają krzyże; nie ci, którzy są wolni od słabości; to ci, którzy doświadczają cierpienia i jednocześnie mocnej ręki Boga, dźwigającej z upadku, wyrywającej z sideł zła, naprawiającej ludzkie biedy. Oni to wchodzą do chwały Baranka, śpiewając Mu zwycięskie Alleluja!

s. Bożena Maria Hanusiak pust.